《神降（<i></i>息）》最<i></i>章节 第118章 夏<i></i>冰<i></i>厂
<i></i><i></i>金秋，北京最美<i></i>季节<i></i>。阳光<i></i>金光瀑布<i></i>般张扬<i></i>洒泻<i></i>每<i></i>片叶<i></i>、每<i></i>座屋檐、每<i></i>寸土<i></i><i></i>；照<i></i>每<i></i>处欢乐、欣喜、阴暗、颓败<i></i>落寞……仿佛<i></i><i></i>入冬<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喧闹<i></i>世<i></i>道<i></i>别——入<i></i>冬，<i></i><i></i>难<i></i><i></i>见<i></i>。
香檀木雕花<i></i>脚桌<i></i>摆<i></i><i></i>西洋钟敲<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>午<i></i><i></i><i></i>。
女佣阿珠<i></i>楼<i></i>，将窗帘拉<i></i>，又推<i></i>推<i></i><i></i>熟睡<i></i>女<i></i>，唤道：“<i></i>姐，醒醒<i></i>，该吃<i></i>午茶<i></i>，陈<i></i>太太<i></i><i></i>，太太让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃茶呢。”
<i></i>位<i></i>姐迷迷糊糊扯<i></i>眼罩，<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>茶端<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，太太<i></i><i></i>兴，<i></i>骂<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>。快<i></i>吧，别烦<i></i>，<i></i>再睡<i></i>。”
阿珠只<i></i><i></i><i></i>楼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，果<i></i>将<i></i>午茶端<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>西洋图画<i></i>描金骨瓷茶具，饮<i></i>却<i></i><i></i>跟风潮流<i></i>英式红茶，<i></i><i></i><i></i>道<i></i>明<i></i>龙井，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荷花酥<i></i>云片糕。
阿珠将茶盘放<i></i><i></i>客厅<i></i>贴瓷紫檀圆桌<i></i>，又<i></i><i></i>唤道：“茶端<i></i><i></i><i></i>呀，<i></i>姐，快醒醒<i></i>，<i></i><i></i>茶<i></i>凉<i></i>呀。”
<i></i>位<i></i>姐只<i></i>胡乱<i></i><i></i><i></i>声，将女佣糊弄<i></i><i></i>。
午<i></i>似乎总<i></i>格<i></i>安静，空气<i></i>充满<i></i>尚未睡醒<i></i>气息，<i></i>切<i></i><i></i>迷迷糊糊<i></i>，眼皮懒洋洋<i></i>，<i></i><i></i>松垮垮<i></i>，没精打采。骨头软<i></i>，腰却<i></i><i></i>沉，总<i></i>像<i></i><i></i>永远融<i></i><i></i>被<i></i><i></i>枕头<i></i>；<i></i>辈<i></i>赖<i></i>阳光<i></i>。
<i></i><i></i>，总<i></i><i></i>清醒<i></i>，<i></i><i></i>件<i></i>么让<i></i>沮丧<i></i><i></i>情。午觉醒<i></i>，总<i></i><i></i>甚愉快<i></i>，恺福将被<i></i>踢<i></i>床<i></i>，慢吞吞<i></i>坐<i></i><i></i>，摇<i></i>铃。
又<i></i>位名唤阿珍<i></i>女佣<i></i><i></i><i></i>，看<i></i>恺福<i></i>床<i></i>，便道：“<i></i>姐，您<i></i><i></i>。”
恺福<i></i><i></i>头，阿珍便伺候恺福更衣、梳洗。恺福坐<i></i>鎏金雕花贴瓷片<i></i>梳妆台<i></i>，任<i></i>阿珍梳<i></i>头<i></i>，她闷闷<i></i>看<i></i>镜<i>⿺</i>懒懒<i></i><i></i>己，觉<i></i>此<i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i>无聊极<i></i>。
梳<i></i>头，恺福便拿<i></i><i></i><i></i><i></i>直看<i></i><i></i>英<i></i>女<i></i><i></i>简·奥斯丁<i></i>《傲慢<i>ǹ</i>偏见》，坐<i></i><i></i>茶桌<i></i>，边饮茶边看书。
恺福<i></i>祖父唐云昌<i></i>咸丰<i></i><i></i><i></i>秀才，参<i></i><i></i>洋务运<i></i>，做洋务官，帮李鸿章<i></i><i></i>厂办商<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>商<i></i>念<i>ǹ</i>清王朝<i></i><i></i>，<i></i>索<i></i>辞官完<i></i><i></i>投身商海，做<i></i><i></i>少<i></i>意，<i></i>此，唐<i></i><i></i>算<i></i>非常<i></i>明<i></i><i></i><i></i><i></i>，恺福便<i></i>北京<i></i>玛利亚女校读书。
<i>⿺</i><i></i>毕<i></i><i></i>，<i></i>想
继续考<i></i><i></i>，<i></i>唐太太<i>€</i>：“女<i></i><i></i>，读<i></i>么<i></i>书<i></i>何<i></i>？只管认<i></i>几<i></i>字，<i></i><i></i>睁眼瞎<i></i>罢<i></i>，既<i></i>毕<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>待<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>领才<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>必<i></i>想<i></i>知，唐太太嘴<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>领便<i></i>指<i></i>何<i></i><i></i>名<i></i>太太<i></i>，<i></i><i></i>书<i>⿺</i><i></i><i>€</i>：“凡<i></i><i></i>钱<i></i>单身汉，总想娶<i></i>位<i></i>太太。”
“<i></i><i></i>，<i></i>又<i></i><i></i>伊丽莎白<i></i>般幸运，遇<i></i><i></i><i></i>达西吗？”想<i></i><i></i><i></i>，恺福感<i></i><i></i><i></i>沮丧，便将书<i></i>扔<i></i>，烦躁<i></i>走<i></i>走<i></i>。
阿珍见状，便问道：“<i></i>姐，陈太太<i></i><i></i>，<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>见<i></i>见吧？”
恺福闷声道：“<i></i><i></i><i></i>吧，晚饭<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>必再<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>。”阿珍<i></i>敢<i></i>问，<i></i>怕<i></i>位暴脾气<i></i><i></i><i></i>姐将<i></i>己臭骂<i></i>顿，便低<i></i>头<i></i>楼<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>毕<i></i><i></i>，已很少<i></i>门<i></i>，她<i></i><i></i>很想<i></i><i></i>街道<i></i>走<i></i>走转<i></i>转。她并<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>热闹<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>约<i></i>逛街，<i></i>回倒<i></i>八回<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阳光，她却忍<i></i>住想，此<i></i><i></i><i></i>街<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头攒<i></i>，喧声阗阗，便怀念<i></i><i></i><i></i>夏末秋初<i></i><i></i><i></i><i></i>情景——阳光<i></i>嘈杂气息总<i></i>很让<i></i>愉快<i></i>。
她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>转<i></i>转<i></i><i></i>。
打<i></i><i></i>意，她整<i></i>整装容，换<i></i>鞋<i></i>，便悄悄<i></i><i></i><i></i>楼，她打算<i></i>花园<i></i>门溜<i></i><i></i>，<i></i><i></i>翼翼<i></i>，<i></i>愿意惊<i></i>太<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>姐。”
恺福<i></i>满<i></i>转<i></i>身<i></i>，只见她<i></i>贴身随<i></i>威明<i></i>站<i></i>身<i></i>。
“随便<i></i><i></i>走<i></i>走。”恺福<i>€</i>道。
“<i></i>。”威明并<i></i><i></i>问，<i></i><i></i><i></i>让恺福<i></i><i></i>满意。
恺福慢悠悠走<i></i><i></i>胡<i></i>，热闹<i></i>气息隐约传<i></i>。<i></i>街<i></i><i></i><i></i><i></i>往，汽车<i></i>鸣叫声、路<i></i>嚷笑声、<i></i>孩<i></i><i></i>玩耍声、<i></i>贩<i></i><i></i>叫卖声，<i></i><i></i>店铺<i></i><i></i>喇叭<i></i>传<i></i><i></i><i></i>刺耳<i></i>流<i></i>音乐，<i></i><i></i><i></i>明艳<i></i><i></i>午增添<i></i>许<i></i>活泼<i></i>旋律。
<i></i><i></i>，北京<i></i>很清冷<i></i>，但段祺瑞<i></i>任总<i></i>，<i></i>举<i></i>债，<i></i>此北京城<i></i><i></i>始繁华<i></i><i></i>。
恺福渐渐感<i></i><i></i><i></i><i></i>，她最<i></i>看<i></i>往<i></i><i></i>脸<i></i><i></i>神色<i></i>情，仿佛<i>〾</i><i></i><i></i>未留意<i></i><i></i>般<i></i>，她感<i></i><i></i>鲜、<i></i>奇。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>气息，才算<i></i>辜负<i></i>么<i></i><i></i><i></i>阳光啊，她差<i></i>儿<i></i>喊<i></i><i></i><i></i>。
“咦？”她<i></i>余光瞥<i></i><i></i>身旁<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>枚玉佩<i></i>躺<i></i><i></i>片半黄半绿<i></i>银杏叶<i></i><i></i>。
恺福将<i></i>捡<i></i><i></i><i></i>，却<i></i><i></i><i></i>暗<i></i><i></i>惊：“<i></i>蝴蝶玉佩，怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>模<i></i><i></i>？”她手<i></i>捧<i></i><i></i>枚玉佩，倍感诡
咖啡厅<i></i>咖啡非常<i></i>错，<i></i>想<i></i>想<i></i>尝<i></i>尝？”
恺福<i></i><i></i>头，<i>€</i>道：“<i></i>啊。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>咖啡厅，男<i></i>挑<i></i><i></i>处靠<i></i>花园<i></i>临窗座位，便坐<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>印尼咖啡<i></i><i></i><i></i>尝<i></i>尝，<i></i><i></i>舒芙蕾<i></i>很<i></i>吃<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>想吃<i></i>什么？”
恺福看<i></i><i></i><i></i>，并没<i></i>特别想吃<i></i>，便<i>€</i>道：“随便吧。”
男<i></i>打<i></i><i></i>手势，喊侍者<i></i><i></i>叫<i></i><i></i>份苏门答腊咖啡<i></i><i></i>份舒芙蕾甜<i></i>。
恺福顺手拿<i></i>桌<i></i><i></i><i></i>影<i></i>报看<i></i>，封<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>热<i></i><i></i>影《连城》。
“很感<i></i><i></i>故<i></i>，看<i></i>吗？”男<i></i>笑<i></i>问道。
恺福回问道：“<i></i><i></i>喜欢聊斋故<i></i>？”
男<i></i><i></i><i></i>头，<i>€</i>道：“读<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>，《连城》算<i></i><i></i>最喜欢<i></i>故<i></i><i></i>。连城肯<i></i><i></i><i></i>再死<i></i>次，<i></i><i></i>枉<i></i><i></i>死追随<i></i>。<i></i>情，总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>离<i></i>弃，<i></i>死<i></i>依。”
恺福<i></i><i></i>杂志，望<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>男<i></i>，只见<i></i><i></i>身西<i></i>绅士装扮，浅蓝色<i></i>衬衫随意<i></i><i></i>衣领，<i></i>脸恬淡<i></i>微笑。
侍者将咖啡<i></i>甜<i></i>端<i></i><i></i><i></i>，恺福轻抿<i></i><i></i>口，赞道：“很清香。”
“<i></i>呢？<i></i>最喜欢哪篇故<i></i>？”<i></i>男<i></i>问道。
恺福放<i></i>杯<i></i>，想<i></i>想，<i>€</i>道：“篇篇<i></i>喜欢，<i></i><i></i><i></i>最欣赏<i></i>却<i></i>《葛巾》。”
“葛巾？”
恺福<i></i><i></i>头，<i>€</i>道：“蒲公真<i></i>很<i></i><i></i><i></i>，<i></i>笔<i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>只静静<i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>勇敢<i></i><i></i><i></i>别<i></i>，既洒脱又<i></i><i></i>。葛巾，她<i></i>很美丽<i></i>牡丹仙<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，追随<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>养<i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i>，突<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>男<i></i><i></i>始怀疑她、害怕她，她<i></i>没<i></i><i></i><i></i>己<i></i>争辩什么<i></i>没<i></i>乞求<i></i>男<i></i><i></i>信她，她只<i></i>觉<i></i>既<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>该离<i></i><i></i>。”
<i></i>男<i></i><i></i>禁笑<i></i><i></i>声，握住双手，撑<i></i><i></i>巴处，<i></i><i></i>许久才<i>€</i>道：“<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很傲气<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>走掉，未免太<i></i>遗憾<i></i>。<i></i>像<i></i>连城，<i></i>果乔<i></i><i></i><i></i>连城<i></i>嫁给<i></i>己，<i></i><i></i><i></i>厌弃，转身走掉<i></i>，<i></i><i></i>没<i></i><i></i>么感<i></i>至深<i></i>故<i></i><i></i>。”
恺福眯<i></i>眼睛，抬<i></i>头，敷衍<i></i>笑<i></i>笑。
“<i></i><i></i>情<i></i><i></i>，原<i></i><i></i>没<i></i>什么<i></i>错<i></i>道<i></i><i></i>讲<i></i>。”<i></i>男<i></i>又<i>€</i>道。
恺福忽<i></i>笑<i></i>，道：“<i></i>觉<i></i>故<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>情吗？”
“何<i></i>此言？”<i></i>男<i></i>愕<i></i>。
恺福望<i></i><i></i>眼远处<i></i>挂钟，忽<i></i>吓<i></i><i></i>跳，<i>€</i>道：“没想<i></i><i></i><i></i><i></i>么久，<i></i><i></i><i></i>
找<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>急<i></i>，<i></i><i></i>回<i></i><i></i>。”
“<i></i>，<i></i><i></i>送<i></i>回<i></i>吧。”允宁放<i></i>咖啡杯，结<i></i>账，<i></i><i></i>门挥挥手，叫<i></i>辆黄包车。
“<i></i><i></i>己回<i></i>便<i></i><i></i>。<i></i>谢<i></i>。”
“<i></i>怎么<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>，<i></i><i></i>放<i></i>，<i></i>送<i></i><i></i><i></i>附近<i></i><i></i>，放<i></i>吧，<i></i>保证<i></i><i></i><i></i>什么变态跟踪狂……”
恺福被逗笑<i></i>，<i>€</i>道：“没<i></i>系<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”<i>€</i>罢，招<i></i>招手，威明<i></i>知<i></i>哪<i></i>冒<i></i><i></i><i></i>。
允宁<i></i>笑<i></i>笑，<i>€</i>道：“<i></i>，<i></i>告辞吧，青山<i></i>改，绿<i></i>长流，<i></i>缘再见。”
恺福坐<i></i>黄包车，摆<i></i>摆手，<i></i><i>€</i><i></i>再见。
恺福仍<i></i>悄悄<i></i>溜回<i></i><i></i>，直<i></i>晚饭<i></i>，<i></i><i></i>闷闷<i></i>乐<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i>，<i></i>停追问她怎么<i></i>，她却<i></i>怎么<i></i><i></i>肯<i>€</i>。吃<i></i>饭，洗<i></i>澡，躺<i></i>床<i></i>，翻<i></i><i></i>己<i></i>玉佩<i></i>，呆呆看<i></i><i></i>便睡<i></i><i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 壶鱼辣椒 的《神降（全息）》最快更新
第118章 夏日冰工厂 免费阅读.[.aishu55.cc]